Net niet voor Tornados
In de laatste aflevering van onze Tokio Telex-reeks blikken we nog even terug op de knappe prestaties van onze nationale 4x400m-ploegen, die met Camille Laus, Jonathan Sacoor en Dylan, Kevin en Jonathan Borlée op een stevige OEH-inbreng mochten rekenen.
Beide teams deden het voortreffelijk, maar keren elk toch met een ander gevoel terug uit Tokio. De Cheetahs, met kapitein Camille Laus telkens als slotloopster, liepen zowel in de reeksen als in de finale naar een Belgisch record. Met hun nieuwe besttijd van 3’23″96 legde het damesteam uiteindelijk beslag op een mooie 7e plaats. Een prestatie waar iedereen terecht trots en tevreden over was.
De mannenploeg daarentegen bleef na de finale achter met een bittere smaak. Nadat een strijdende en doorbijtende Jonathan Borlée, ondanks een hamstringblessure, de Tornados mooi tot in de finale had geloodst, eindigde het verhaal van Alexander Doom en OEH'ers Jonathan Sacoor, Dylan en Kevin Borlée in die eindstrijd op de meest ondankbare plaats. Vierde. Een plek waarop Team Belgium wel een abonnement leek te hebben de afgelopen twee weken. De ontgoocheling onmiddellijk na de race was te begrijpen, maar 4e op de Olympische Spelen, óók al in een nieuw Belgisch record (2’57″88) bovendien: da's iets waar je achteraf alleen maar trots op moet zijn.
Bij OEH zijn we zeker trots op onze 8 Olympiërs! Proficiat Camille Laus, Michael Obasuyi, Robin Hendrix, Isaac Kimeli, Jonathan Sacoor, Dylan Borlée, Kevin Borlée en Jonathan Borlée. Jullie maakten ons trots. En voor de meesten onder jullie: rendez-vous in Paris 2024!
